08:00 uur. Het is nog donker buiten. De stevige oostenwind en lichte sneeuwval creëren samen een sprookjesachtig winterlandschap.
‘Heb je zin in koffie?’
‘Hmmm’- kijkt peinzend naar de sneeuwjacht buiten- ‘ja, vooruit, doen we’.
‘Top, over 10 minuten bij de voordeur.’
Okee, daar gaan we dan: laagjes, laagjes, laagjes. Thermolegging, spijkerbroek, T-shirt met lange mouwen, lang wollen vest, extra paar dikke sokken, maar niet te dik anders passen ze niet in die snowboots. Verkeerde broek want wijde pijpen, omruilen – zucht- de klok tikt!
Snel de trap op, portemonnee, telefoon, zonnebril? – je weet maar nooit – handschoenen, muts, sjaal, alles in de dikste winterjas proppen, rits dicht, knopen dicht, wat een gepiel met die snowboots-veters, sleutels, autosleutels en …. yes, klaar.
Twee michelinmannetjes hobbelen naar de auto. Sneeuwvrij gemaakt, motor ronkt al (aah lekker warm), instappen, tochtje van 25 minuten ietwat zwabberend over de nog nauwelijks bereden witte weggetjes naar het nabijgelegen dorpje. Voorzichtig de besneeuwde parkeerplaats aan de bosrand op. We stappen uit en lopen door de met oude besneeuwde beuken omgeven laan. Het geloei van de wind om onze oren en van voetstappen in de krakend-verse glinstersneeuwlaag.
Aangekomen op de plek van bestemming. Niet meer dan 3 mensen tegelijk binnen. Even treuzelen in de behaaglijke warmte, terwijl de bestelling wordt klaargemaakt. Buiten dribbelen kleumende mensen heen en weer, wachtend tot weer plek is voor de volgende om naar binnen te gaan. Het is verrassend druk op het pleintje voor dit leuke tentje. Of eigenlijk ook niet want, laten we eerlijk zijn, de lekkerste koffie vind je hier. En havermelk, of sojamelk, bio, noem maar op. Hot stuff dus.
En dan… Niet beschut onder de luifel of voor de deur. Nee, dat mag niet van de BOA’s want stel je voor dat er een corona-virus je neus in waait. Ook niet als iedereen keurig op anderhalve meter van elkaar staat en probeert warm te blijven. Op het pleintje in de ijzige oostenwind, muts diep over de oren, handschoenen aan, nog net geen ijspegels aan je neus: genieten van het verrukkelijke kopje koffie.
Aaaachhh…. wat heerlijk hè. Morgen weer ’n bakkie doen?
Bijdrage van Dahli lama
