Zullen we bruisen van eenvoud als tonic in een gin het leven traag door een rietje zuigen en intussen harde woorden wegslikken. Zullen we de kaarsjes rondom vlam doen vatten in zachte kussens wegzinken en ons koesteren in wat is. Zullen we ons opvouwen terugplooien in elkaar en soms niets speciaals doend bezig blijven onszelf…