BRIGHTENING YOUR DAY WHILE BROADENING YOUR HORIZON
Het is de dag na de persconferentie, en de dag vóór haar verjaardag.In het kader daarvan gaan ze samen op stap; twee vriendinnen, de één net over en de ander net onder de 75.Vrolijk kwebbelend, soms onverstaanbaar voor de ander door het mondkapje, struinen ze winkel in en uit. Regelmatig schieten ze in een onbedaarlijke…
Het is een heerlijke ochtend, en Lief en ik zitten buiten aan het ontbijt.Eitjes, jus d’orange, vers brood en koffie.Vogels fluiten, de zon schijnt gefilterd door het overdadige groen om ons heen.Hond ligt op gepaste afstand in het gras anticiperend te kwijlen. Het is rustig om ons heen en ik zak onderuit, genietend.Een vreemde beweging…
We zitten in de auto. Aan weerszijden van de A2 strekken de weilanden en velden zich uit. Het stormt. ‘Kijk’, wijst mijn moeder, ‘moet je zien hoe hard het waait. Je ziet gewoon de stofwolken over de grond gaan’. Er zijn inderdaad telkens flinke wolken zand die vanaf de kant dwars over de A2 warrelen….
We zijn aan het eind van onze rondreis door Nieuw Zeeland en we nemen een paar dagen rust. We zijn aangekomen in de buurt van Auckland en slijten onze laatste dagen op een kleine camping, in een oase van rust.Dus: zonnen, beetje wandelen, beetje winkelen en vooral : heel veel lezen. In het dichtstbijzijnde piepkleine…
Rotarua. We hebben onze bus geparkeerd en lopen het kleine stadje in. Nog voordat we aan het einde van de straat zijn, wordt er getoeterd door een kleine pick-up achter ons. Hoewel ik de afgelopen weken zelden toeterende automobilisten heb meegemaakt schenk ik er geen aandacht aan. We slaan de hoek om. Even later rijdt…
“I’ll do anything for a ride”, lees ik op het stuk karton dat een jonge gast hoopvol omhoog houdt.We zijn onderweg naar Christchurch, een van de weinige grotere steden in Nieuw Zeeland. Ik schiet in de lach en trap op de rem. ‘We nemen een lifter mee,’ roep ik over mijn schouder naar mijn dochter.Ik…
‘You! What’s your name?’Hij blokkeert met zijn een meter vijfentachtig de achterdeur van onze kleine camper. Zijn priemende ogen boren zich vanonder zijn borstelige wenkbrauwen in de ogen van mijn verbaasde dochter. Ik grijns verholen. Mijn achttienjarige dochter lijkt nauwelijks onder de indruk van deze imposante verschijning en zijn directe manier van doen. ‘-Euh..Leonie.’‘Leonie, do you…
De poes ligt in zijn mandje te snurken. Poes is geen kater meer, vandaar zijn naam, Poes. Hond ligt, na een lange wandeling, ook te slapen. Soms zucht ze diep. Het klinkt tevreden.Geen radio, alleen het fluiten van de vogels buiten, zo nu en dan. En het zachte, regelmatige snurken van Poes. Wat een rust….
Door de jaren heen werd Maria geleidelijk aan weduwe. Willem raakte namelijk ironisch genoeg vlak na zijn zestigste langzaam maar zeker de weg kwijt. Figuurlijk eerst en daardoor later ook letterlijk. Een onomkeerbare en zeldzame vorm van Alzheimer had zich genesteld in Willems hoofd en Maria raakte in lange slepende jaren stukje bij beetje haar…
Maria besloot op haar achtenzestigste haar rijbewijs te gaan halen. Tot grote verrassing van velen haalde ze dat felbegeerde diploma en reed ze vanaf haar zeventigste triomfantelijk en voor het eerst zelf auto. Ze was er trots op de zorg voor de auto op zich te kunnen nemen en bijvoorbeeld zelf haar auto te wassen….