Wat bepaald gezond zijn
In de meeste niet-westerse culturen is met betrekking tot het gezond zijn van de mens, het volgende diepe weten altijd bewaard gebleven:
een arts en geneesmiddelen werken ondersteunend, maar de uiteindelijke beslisser over gezond of ziek, of over leven en dood, noemen we God.
Of Boedha, Krishna, Jaweh, Allah, enzovoort.
En als we er vervolgens van uitgaan dat wij allemaal, ieder mens, stuk voor stuk, een afspiegeling zijn van diezelfde verheven kracht die we dan maar voor het gemak even ‘God’ noemen, dan is het duidelijk dat ieder mens zichzelf niet alleen maar ziek kan maken, maar zichzelf dus ook kan genezen.
Zelfs onze reguliere geneeskunde, die pas is ontstaan tijdens de laatste twee- tot driehonderd jaar, begint terug te keren naar de oorspronkelijke uitgangspunten van Hippocrates: onze emoties bepalen
mede ons welzijn.
Het is een gemiste kans voor onze westerse medische wereld dat deze de laatste tweehonderd jaar alleen resultaten wil accepteren die gestoeld zijn op zogenaamd wetenschappelijk bewijs. Dat betekent dat resultaten die niet geregistreerd zijn, en resultaten die niet aan een onderzoek onder klinische omstandigheden zijn onderworpen, gewoonweg niet erkend worden. Dus blijft onze medische wetenschap verstoken van alle informatie die ruimschoots voorhanden is over gevallen waarbij opmerkelijke, ‘niet-wetenschappelijk verklaarbare’ resultaten worden behaald.
De Australische arts Viera Scheibner schreef na ettelijke jaren van onderzoek een inspirerend boek, waarin ze een overzicht geeft van alle informatie die erkend – en vooral niet-erkend – is gepubliceerd over inentingen en vaccinaties.
Haar boek Vaccinatie heeft veel stof doen opwaaien en ze heeft serieuze tegenwerking gekregen uit alle mogelijke hoeken, maar gelukkig ook veel steunbetuigingen (uit onverwachte hoek).
Je haren gaan rechtovereind staan wanneer je je begint te realiseren hoe ‘beperkt’ de medische reguliere sector kijkt naar een ziektebeeld, en vooral wanneer je inzicht krijgt in het grote alles overkoepelende apparaat dat farmaceutische industrie heet.
Niet jij zelf, maar onze overheden willen bepalen wat gezond voor ons is.
In deze tijd van terugkeren naar je eigen weten, en je eigen waarheid, is het echter zinnig om in elk geval kritisch te luisteren naar alle medische overheidsboodschappen, farmaceutische advertenties en resultaten die worden gepubliceerd naar aanleiding van prachtige onderzoeken.
Weet dat die boodschappen, reclames, en resultaten aan het publiek worden gepresenteerd met behulp van het kapitaal van grote ondernemingen.
En het zou wel eens zo kunnen zijn dat deze grote ondernemingen eerder geneigd zijn te kijken naar hun omzetcijfers dan naar het welzijn van het
individu.
Aan jou dus de keus of je liever kiest voor een middel, methode of behandeling gestoeld op doorsnee resultaten, of voor iets wat specifiek op jouw persoon is afgestemd.
We weten allemaal dat de ene hoofdpijn de andere niet is: persoon, oorzaak, constitutie, stressfactoren, enzovoort, kunnen zelfs binnen één gezin duidelijk van elkaar verschillen.
Waarom nemen we dan allemaal hetzelfde aspirientje in? Zonder er verder over na te denken?
Waarom staan we niet stil bij ons eigen zelfgenezend vermogen en vragen we ons niet af wat wij op dit moment nu werkelijk nodig hebben? Helpt dat aspirientje echt om je hoofdpijn te laten verdwijnen of heb je daarnaast – of in plaats daarvan – eigenlijk nog meer behoefte aan een warm
bad, aandacht van een liefhebbend gezinslid of een kopje thee?
Kortom: als je nadenkt en je gezond verstand gebruikt, dan heb je de meeste kans gezond te worden en te blijven.
Dit stukje is overgenomen uit het in 2011 gepubliceerde boek "Leren Channelen".
